Istotą ceramiki jest słuchanie natury
Tekst
Alicja Klimczak-Dobrzaniecka
Zdjęcia
Gracjan Donarski
Kiedy dowiedziałam się, że Jakub Biewald, rzeźbiarz i pracownik wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych, jest nurkiem zafascynowanym pięknem podwodnego świata, a także miłośnikiem nieoswojonej przyrody w ogóle, wszystko stało się dla mnie jasne. Biologiczne, ukwiałowate formy, kształtowane falami, ukryte na dnie morza stworzenia, owiane tajemnicą pochodzenia rośliny są wyraźnymi inspiracjami dla misternie zrealizowanych, fantastycznych ceramicznych rzeźb.
Obiekty to jednak nie wszystko. Twórczość artysty jest bardzo różnorodna i w miarę jej poznawania odkrywamy coraz to bardziej zaskakujące tropy. Ceramika jest zaledwie częścią jego wypowiedzi. Stanowi oś twórczości, ale dopiero w towarzystwie innych mediów, którymi posługuje się Jakub, widzimy jej pełny obraz. Artysta chętnie sięga po fotografię oraz rysunek, w których bardzo wyraźnie uwidaczniają się jego inspiracje. Nad wszystkim zaś dominuje pozaartystyczny background, który zdeterminował drogę, medialnie różnorodną, ale zarazem spójną.
Obiekty to jednak nie wszystko. Twórczość artysty jest bardzo różnorodna i w miarę jej poznawania odkrywamy coraz to bardziej zaskakujące tropy. Ceramika jest zaledwie częścią jego wypowiedzi. Stanowi oś twórczości, ale dopiero w towarzystwie innych mediów, którymi posługuje się Jakub, widzimy jej pełny obraz. Artysta chętnie sięga po fotografię oraz rysunek, w których bardzo wyraźnie uwidaczniają się jego inspiracje. Nad wszystkim zaś dominuje pozaartystyczny background, który zdeterminował drogę, medialnie różnorodną, ale zarazem spójną.
Rysunek jest początkiem wszystkiego i chyba nie powinno dziwić, że absolwent szkoły plastycznej sprawnie nim operuje. Jednak nie każdy artysta przyznaje się do rysunku. Niekiedy jest on ukryty, pojawia się wyłącznie w pierwotnej fazie, czasem zostaje całkowicie porzucony. Niewykluczone, że u Jakuba też pojawia się lub pełni specyficzną funkcję w różnych momentach, o których my - widzowie - nie wiemy. Jednak to, co jest widoczne, to rysunek potraktowany zupełnie osobno, jako samodzielna forma wypowiedzi. Pochodzący z podtoruńskiej miejscowości, Wąbrzeźna, artysta stworzył utrzymane w klimacie grozy ilustracje do miejscowych legend. Widać w nich lekkie i sprawne skakanie po stylistykach - niekiedy odnajdziemy w detalach echa Stanisława Szukalskiego, czasem odwołania do ilustracji znanych z powieści gotyckich czy ich nieco bardziej minimalistyczne warianty, ale całość jest utrzymana w klimacie fantasy. Sprawność artysty przywołuje na myśl sztukę komiksu i jego klasyczne odsłony.
Rysunek jest początkiem wszystkiego i chyba nie powinno dziwić, że absolwent szkoły plastycznej sprawnie nim operuje. Jednak nie każdy artysta przyznaje się do rysunku. Niekiedy jest on ukryty, pojawia się wyłącznie w pierwotnej fazie, czasem zostaje całkowicie porzucony. Niewykluczone, że u Jakuba też pojawia się lub pełni specyficzną funkcję w różnych momentach, o których my - widzowie - nie wiemy. Jednak to, co jest widoczne, to rysunek potraktowany zupełnie osobno, jako samodzielna forma wypowiedzi. Pochodzący z podtoruńskiej miejscowości, Wąbrzeźna, artysta stworzył utrzymane w klimacie grozy ilustracje do miejscowych legend. Widać w nich lekkie i sprawne skakanie po stylistykach - niekiedy odnajdziemy w detalach echa Stanisława Szukalskiego, czasem odwołania do ilustracji znanych z powieści gotyckich czy ich nieco bardziej minimalistyczne warianty, ale całość jest utrzymana w klimacie fantasy. Sprawność artysty przywołuje na myśl sztukę komiksu i jego klasyczne odsłony.
Z fotografią jest podobnie jak z rysunkiem: często staje narzędziem w rękach artystów, służy do dokumentowania ich dorobku, pełni więc niejako funkcję medium pośredniczącego w odbiorze. U Jakuba Biewalda widoczna jest bardzo duża sprawność w posługiwaniu się aparatem. Artysta także używa fotografii do uwieczniania swoich ceramicznych realizacji, ale często robi to ciekawie aranżując plan. Podbija określony nastrój uwydatniając wątki fantastyczne (tu mamy wyraźne poruszanie się po klimacie stworzonym w rysunkach), czego przykładem może być seria dokumentująca ceramiczne czaszki zrealizowana w otoczeniu tajemniczego lasu. Jednocześnie natura bywa zupełnie samodzielną bohaterką zdjęć, tworząc odrębny zbiór realizacji. Biewald prowadzi jeden profil na instagramie poświęcony wyłącznie zwierzętom i roślinom leśnym oraz drugi, pokazujący oszałamiające tajemnice podwodnego morskiego świata. I znów jest to z jednej strony eksploracja osobnego tematu (zdjęcia jak do czasopisma przyrodniczego), z drugiej zaś rozwinięcie narracji, którą odnajdujemy w pozostałych obszarach jego twórczości.
Z fotografią jest podobnie jak z rysunkiem: często staje narzędziem w rękach artystów, służy do dokumentowania ich dorobku, pełni więc niejako funkcję medium pośredniczącego w odbiorze. U Jakuba Biewalda widoczna jest bardzo duża sprawność w posługiwaniu się aparatem. Artysta także używa fotografii do uwieczniania swoich ceramicznych realizacji, ale często robi to ciekawie aranżując plan. Podbija określony nastrój uwydatniając wątki fantastyczne (tu mamy wyraźne poruszanie się po klimacie stworzonym w rysunkach), czego przykładem może być seria dokumentująca ceramiczne czaszki zrealizowana w otoczeniu tajemniczego lasu. Jednocześnie natura bywa zupełnie samodzielną bohaterką zdjęć, tworząc odrębny zbiór realizacji. Biewald prowadzi jeden profil na instagramie poświęcony wyłącznie zwierzętom i roślinom leśnym oraz drugi, pokazujący oszałamiające tajemnice podwodnego morskiego świata. I znów jest to z jednej strony eksploracja osobnego tematu (zdjęcia jak do czasopisma przyrodniczego), z drugiej zaś rozwinięcie narracji, którą odnajdujemy w pozostałych obszarach jego twórczości.
Oprócz tego, że Jakub Biewald jest artystą (studiował w Toruniu i Wrocławiu), kończył także archeologię i to zdaje się tłumaczyć, dlaczego w ogóle zajmuje się pracą przede wszystkim z materią ceramiczną, a więc najbardziej pierwotnym materiałem, poddającym się woli twórczej człowieka. Glina, z której tworzona jest ceramika, to mieszanina żywiołów: ziemi, ognia, wody, powietrza. Masa ceramiczna reprezentuje ziemię i wodę, ogień pojawia się podczas wypału, woda zaś całkowicie odparowuje, ustępując miejsca powietrzu. I chociaż w twórczości artysty dominują formy pochodzące z natury, to wyraźny jest także nurt nawiązujący do korzeni ludzkości. Silne zainteresowanie światem przyrody, tajemnicą lasu czy niezbadanym dnem morskim, prowadzi nas do źródeł, rozumianych jako początek istnienia wszelkich organizmów, ale też powstającej w miarę upływu czasu tożsamości człowieka.
Archeologia daje Biewaldowi wiedzę i podstawę, zaś twórczość artystyczna umożliwia intuicyjne rozwijanie tego, czego jest świadomy i nauczony. Rzeźby charakteryzują się często skomplikowana budową, której początków należy poszukiwać w naturze, niezależnie czy są to małe, przypominające skamieliny formy, czy duże, kruche, a zarazem imponujące, niemal unoszące się w przestrzeni, obiekty. Doszukujmy się w nich podwodnych światów, leśnych krain, ale także elementów z bliżej nieokreślonej przeszłości, niczym wydobytych spod ziemi przy okazji archeologicznych badań, zakonserwowanych przez tysiące lat. Imponujące struktury ceramiczne, chociaż abstrakcyjne, nie biorą się z przypadku - finalna forma jest wynikiem inspiracji zakorzenionych w konkretnych miejscach i momentach.
Oprócz tego, że Jakub Biewald jest artystą (studiował w Toruniu i Wrocławiu), kończył także archeologię i to zdaje się tłumaczyć, dlaczego w ogóle zajmuje się pracą przede wszystkim z materią ceramiczną, a więc najbardziej pierwotnym materiałem, poddającym się woli twórczej człowieka. Glina, z której tworzona jest ceramika, to mieszanina żywiołów: ziemi, ognia, wody, powietrza. Masa ceramiczna reprezentuje ziemię i wodę, ogień pojawia się podczas wypału, woda zaś całkowicie odparowuje, ustępując miejsca powietrzu. I chociaż w twórczości artysty dominują formy pochodzące z natury, to wyraźny jest także nurt nawiązujący do korzeni ludzkości. Silne zainteresowanie światem przyrody, tajemnicą lasu czy niezbadanym dnem morskim, prowadzi nas do źródeł, rozumianych jako początek istnienia wszelkich organizmów, ale też powstającej w miarę upływu czasu tożsamości człowieka.
Archeologia daje Biewaldowi wiedzę i podstawę, zaś twórczość artystyczna umożliwia intuicyjne rozwijanie tego, czego jest świadomy i nauczony. Rzeźby charakteryzują się często skomplikowana budową, której początków należy poszukiwać w naturze, niezależnie czy są to małe, przypominające skamieliny formy, czy duże, kruche, a zarazem imponujące, niemal unoszące się w przestrzeni, obiekty. Doszukujmy się w nich podwodnych światów, leśnych krain, ale także elementów z bliżej nieokreślonej przeszłości, niczym wydobytych spod ziemi przy okazji archeologicznych badań, zakonserwowanych przez tysiące lat. Imponujące struktury ceramiczne, chociaż abstrakcyjne, nie biorą się z przypadku - finalna forma jest wynikiem inspiracji zakorzenionych w konkretnych miejscach i momentach.
Jednocześnie ich powstanie byłoby niemożliwe bez technologii, tak silnie zespolonej z ideą pracy ceramika. Artysta toczy struktury na kole garncarskim, opracowuje szczegółowo każdy ich aspekt, dosłownie zamykając w wymyślonej przez siebie formie naturalne żywioły. To co wyłania się jako efekt pracy z kołem, to nowy układ kształtów powstały w wyniku działania sił i procesów. Następnie poddawany jest on kolejnym przeobrażeniom: cięty w nieregularne elementy i składany na powrót tak, by uwydatnić warstwy symbolizujące złożoność całej sekwencji.
Jednocześnie ich powstanie byłoby niemożliwe bez technologii, tak silnie zespolonej z ideą pracy ceramika. Artysta toczy struktury na kole garncarskim, opracowuje szczegółowo każdy ich aspekt, dosłownie zamykając w wymyślonej przez siebie formie naturalne żywioły. To co wyłania się jako efekt pracy z kołem, to nowy układ kształtów powstały w wyniku działania sił i procesów. Następnie poddawany jest on kolejnym przeobrażeniom: cięty w nieregularne elementy i składany na powrót tak, by uwydatnić warstwy symbolizujące złożoność całej sekwencji.
Wszystkie media, którymi posługuje się artysta, prowadzą go do ostatecznej realizacji świata złożonego z obiektów, kształtów i wyobrażeń. I chociaż rzeźby są najbardziej spektakularną emanacją, to za pomocą rysunków czy fotografii tworzona jest mapa inspiracji i pomysłów wpływających na finalny kształt.
Jakub Biewald w swoich realizacjach poszukuje analogii do świata przyrody: „(...) w ziemi, w skałach z poszczególnymi warstwami, czy łabędzim piórze. Podobnie układają się przyrosty w muszlach ślimaków, słoje w pniach drzew. Struktura ta może przywodzić na myśl zapis linii papilarnych”. Idea świadomego eksplorowania procesów natury pozwala lepiej zrozumieć materię ceramiczną i sam proces tworzenia, a jednocześnie pokazuje jak mocno człowiek i wszelkie jego działania są zespolone z Ziemią.
Wszystkie media, którymi posługuje się artysta, prowadzą go do ostatecznej realizacji świata złożonego z obiektów, kształtów i wyobrażeń. I chociaż rzeźby są najbardziej spektakularną emanacją, to za pomocą rysunków czy fotografii tworzona jest mapa inspiracji i pomysłów wpływających na finalny kształt.
Jakub Biewald w swoich realizacjach poszukuje analogii do świata przyrody: „(...) w ziemi, w skałach z poszczególnymi warstwami, czy łabędzim piórze. Podobnie układają się przyrosty w muszlach ślimaków, słoje w pniach drzew. Struktura ta może przywodzić na myśl zapis linii papilarnych”. Idea świadomego eksplorowania procesów natury pozwala lepiej zrozumieć materię ceramiczną i sam proces tworzenia, a jednocześnie pokazuje jak mocno człowiek i wszelkie jego działania są zespolone z Ziemią.
Info
Usługi
Publikacje i content
Dobór sztuki do wnętrz
Współpraca z architektami
Wystawy/eventy
Produkcja sesji zdjęciowych
Wypożyczanie dzieł sztuki
Opieka nad kolekcjami
Ul. Sarmacka 11/50
02-972 Warszawa
Be a work in progress
Info
Usługi
Publikacje i content
Dobór sztuki do wnętrz
Współpraca z architektami
Wystawy/eventy
Produkcja sesji zdjęciowych
Wypożyczanie dzieł sztuki
Opieka nad kolekcjami
Ul. Sarmacka 11/50
02-972 Warszawa